İsrail istihbarat teşkilat MOSSAD’ın içerisinde “Lohamah Psychologist” adı ile bilinen ve LAP kısaltmasına sahip olan özel bir birim bulunmaktadır. Bu birim İsrail istihbaratının, propaganda ve psikolojik savaş bölümüdür.
Psikolojik savaş ve psikolojik istihbarat; birçok teorisyene göre savaştan veya iç savaştan çok daha etkilidir. Ayrıca psikolojik savaşın ekonomik savaştan veya diğer pek çok yöntemden çok daha az maliyetlidir.
“Psikolojik savaş, açıklanan bir olağanüstü durum veya savaşta, iletişim araçları ve diğer psikolojik vasıtaların düşman üzerinde psikolojik baskı yaratmak ve düşman kontrolü altındaki bölgelerdeki düşman gruplarının ve diğer hedef alınan toplulukların tutum ve davranışlarını olumlu yönde etkilemek amacıyla kullanılması tekniğidir. Bunun temel işlevi, düşmanın savaş veya çatışmaya devam isteğini zayıflatmak ve savaşı sürdürmekteki kapasitesini azaltmak amacı güden bütün çabaları desteklemektir.” (Wikipedia, Psikolojik Savaş Maddesi)
Çoğu zaman modern bir icat olarak görülse de, psikolojik savaş eski bir kökene sahiptir. Örneğin Büyük Cyrus, Babil’e karşı, Xerxes Yunanlılara karşı ve Makedonyalı II. Philip Atina’ya karşı kullandı. Cengiz Han’ın fetihlerine, ordusunda çok sayıda vahşi Moğol atlısının ustalıkla yerleştirilmiş söylentileri yardımcı olmuştur. Yüzyıllar sonra, Amerikan Devrimi’nde, Thomas Paine’nin “Sağduyu”, İngiliz-Amerikan sömürgecilerinin savaşma iradesini güçlendirmek için kullanılan birçok broşürden ve broşürden sadece biriydi.
Bunlarla birlikte, iletişimdeki yüksek hızlı basım ve radyo gibi modern bilimsel gelişmelerle, kamuoyu analizi ve kitle davranışının öngörülmesi alanlarındaki önemli gelişmelerle birlikte, psikolojik savaş, strateji ve stratejide daha sistematik ve yaygın bir teknik haline geldi. Ayrıca çoğu modern ordunun psikolojik savaş için eğitilmiş ve donatılmış özel birimleri bulunmakta. Bu tür birimler, II.Dünya Savaşı sırasında Alman ve Müttefik kuvvetlerinin ve Kore ve Vietnam savaşlarında ABD silahlı kuvvetlerinin önemli bir parçasıydı. İngiliz ve Malaya hükümet güçleri, 1950’lerin başlarında Malaya’daki gerilla ayaklanmasına karşı savaşmak için, teslim olanlara dokunulmazlık vaat eden, havadan atılan broşürlerden geniş ölçüde yararlandı. Marksist teorisyenleri ve uygulayıcıları tarafından benimsenen devrimci gerilla savaşı – özellikle Çin İç Savaşında (1928–49) Mao Zedong, Ho Chi Minh ve Vietnam’daki halefleri (1941–75) ve Fidel Castro, Ernesto “Che” Guevara, ve onların Latin Amerika’daki taklitçileri – psikolojik savaşı, savaş sanatının ayrılmaz bir parçası olarak görüyorlardı. Psikolojik savaşın, savaşın yönetiminin merkezi olarak görülmesi konusundaki bu ısrar, psikolojik savaşın, genellikle tamamlayıcı ve ikincil öneme sahip büyük Batı askeri kuruluşlarındaki rolüne zıt olmasından kaynaklanmaktaydı.
(Çeviridir.)
ROSTRA STRATEJİ 